در این مقاله به بررسی و مقایسه بیمههای درمان تکمیلی شرکتی میپردازیم چرا که بیمه درمان تکمیلی یکی از مزایای رفاهی مهم برای کارکنان در سازمانها و شرکتهاست. این نوع بیمه، هزینههای درمانی و سلامتی را که تحت پوشش بیمه پایه درمان نیست، تقبل میکند.
با توجه به هزینه سنگین مراقبتهای درمانی، بیمه تکمیلی میتواند نقش مهمی در تأمین آسایش خاطر و امنیت مالی کارکنان در برابر هزینههای درمان غیرمنتظره ایفا کند.
انتخاب بهترین بیمه تکمیلی شرکتی با توجه به نیازها و شرایط کارکنان و سازمان، کار پیچیدهای است؛ زیرا عوامل متعددی در این تصمیمگیری نقش دارند. این مقاله با بررسی طرحهای مختلف بیمههای درمان تکمیلی سازمانی، بهترین گزینه را با توجه به معیارهای کلیدی پیشنهاد میدهد.
معیارهای انتخاب بیمه درمان تکمیلی سازمانی
انتخاب بهترین بیمه تکمیلی درمان برای سازمان، نیازمند توجه به چندین معیار اساسی است:
پوشش بیمهای:
سقف تعهدات بیمه و درصد پرداخت هزینهها در هر یک از حوزههای درمانی نظیر بستری، جراحی، زایمان، دارو، پاراکلینیک، طب فیزیکی، توانبخشی و… باید بهگونهای تنظیم شود که نیازها و الزامات کارکنان را برآورده سازد.
پوشش بیمهای یکی از مهمترین جنبههای انتخاب طرح بیمه درمان تکمیلی است. این پوشش شامل دو مؤلفه کلیدی است: سقف تعهدات سالانه بیمهگر و درصد پرداخت هزینهها در هر حوزه درمانی.
سقف تعهدات سالانه، مبلغ حداکثری است که طرح بیمهای برای پرداخت هزینههای درمان در نظر گرفته است. این رقم برای خدمات بستری، جراحی، زایمان، دارو، آزمایشگاه و تصویربرداری، فیزیوتراپی، توانبخشی و سایر هزینههای پزشکی تعریف میشود. معمولا سقف ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان در سال است.
درصد پرداخت هزینهها نیز به این معناست که در هر خدمات درمانی، چه میزان از هزینهها توسط بیمه پرداخت خواهد شد. مثلا ۸۰ درصد هزینههای بستری یا ۷۵ درصد هزینه جراحی. این درصدبندی بر اساس نوع طرح بیمه و میزان حق بیمه تعیین میشود.
بنابراین، طرح بیمهای باید سقف و درصد پرداخت مناسبی داشته باشد که نیازهای مالی کارکنان در برابر انواع هزینههای درمانی احتمالی را برآورده سازد.
شبکه درمانی:
تعداد و کیفیت مراکز درمانی، پزشکان، داروخانهها و آزمایشگاههای طرف قرارداد بیمه حائز اهمیت است. نزدیکی و دسترسی آسان کارکنان به شبکه درمانی، رضایتمندی بیشتری به همراه دارد.
شبکه درمانی طرف قرارداد یک بیمه، شامل تمامی مراکز درمانی، پزشکان، داروخانهها و آزمایشگاههایی است که خدمات آنها تحت پوشش بیمه قرار میگیرد.
تعداد و تنوع این شبکه بسیار حائز اهمیت است. هرچه تعداد بیمارستانها، مطبهای تخصصی، داروخانهها و آزمایشگاههای طرف قرارداد بیشتر باشد، دسترسی بیمهشدگان به خدمات درمانی مطلوبتر خواهد بود.
علاوه بر تعداد، کیفیت این مراکز نیز حائز اهمیت فراوانی است. مثلا حضور بیمارستانها و پزشکان معتبر و مجهز در شبکه درمانی، نشاندهنده کیفیت بالای خدمات تحت پوشش آن بیمه است.
همچنین، نزدیکی جغرافیایی و دسترسی آسان کارکنان به این شبکه، ضامن رضایت بیشتر آنان خواهد بود. زیرا کمتر مجبور به طی مسافتهای طولانی برای دریافت خدمات میشوند.
هزینه:
مقرونبهصرفه بودن نرخ حقبیمه برای کارفرما و کارکنان، از جمله مهمترین عوامل در انتخاب طرح بیمهای است. هزینه پایینتر البته نباید به قیمت کاهش کیفیت پوشش باشد.
هزینه یا حق بیمهای که بابت طرحهای درمان تکمیلی پرداخت میشود، یکی از تعیینکنندهترین عوامل در تصمیمگیری سازمانها به شمار میرود. دلیل این امر نیز روشن است؛ زیرا هر سازمانی سعی دارد مقرونبهصرفهترین و اقتصادیترین گزینه را انتخاب کند.
البته پایین بودن هزینه نباید به قیمت کاهش کیفیت پوششهای بیمهای و خدمات درمانی باشد. به عبارت دیگر، گرانترین طرحها لزوماً بهترین نیستند و در مقابل، ارزانترین طرحها هم لزوماً کیفیت پایینی ندارند.
بنابراین توصیه میشود به جای تمرکز صرف بر هزینه، معیارهای دیگری مانند پوششها، سقف تعهدات، شبکه درمانی و خدمات پس از فروش را در کنار هزینه مدنظر قرار داد. طرحی ایدهآل است که تعادل مناسبی میان این عوامل برقرار کرده باشد.
سرعت خدمات و پرداخت خسارت: سرعت صدور مدارک، تأیید هزینه و پرداخت خسارت توسط بیمه، نقش مهمی در رضایت درمانگر و بیمهشده دارد.
یکی از مهمترین شاخصهای کیفیت خدمات یک شرکت بیمه، سرعت عمل آن در ارائه خدمات و پرداخت خسارت است. سرعت صدور بیمهنامه، مدارک و مستندات پزشکی، تأیید هزینههای درمان و در نهایت پرداخت خسارت به مراکز درمانی و بیمهشدگان تأثیر مستقیمی بر میزان رضایتمندی آنها دارد.
هر چه این فرایندها سریعتر و با کمترین زحمت انجام شود، هم مراکز درمانی زودتر به مطالبات خود دسترسی پیدا میکنند و هم بیماران از فشارهای مالی و روانی کمتری برای پرداخت هزینهها برخوردار خواهند بود.
بنابراین، سرعت عمل یک شاخص کلیدی برای سنجش کیفیت خدمات بیمه و میزان رضایتمندی طرفین قرارداد بهشمار میرود و در انتخاب بین طرحهای مختلف باید مورد توجه جدی قرار گیرد. شرکتهایی که سابقه بهتری در این زمینه داشته باشند، انتخاب مناسبتری خواهند بود.
معرفی و بررسی طرحهای بیمه درمان تکمیلی شرکتی برتر
چند شرکت بزرگ بیمه خدمات درمان تکمیلی به صورت سازمانی و شرکتی ارائه میکنند که در ادامه به بررسی و مقایسه طرحهای آنها میپردازیم:
الف) بیمه سلامت
این شرکت با بیش از ۵۰ سال سابقه، یکی از بزرگترین بیمهگران درمان تکمیلی در کشور است. طرح Premium بیمه سلامت، پوشش بسیار خوبی برای هزینههای بستری، سرپایی، دارویی، فیزیوتراپی و… تا سقف ۲۰۰ میلیون تومان در سال ارائه میکند.
شبکه گستردهای از بیمارستانها، مراکز درمانی طرف قرارداد وجود دارد، هزینه حقبیمه نیز در حد متوسط بازار است.
ب) بیمه ملت
طرح ممتاز این بیمهگر خصوصی، پوشش بسیار عالی دارو و درمانهای تخصصی با فرانشیز پایین را فراهم میکند. حداکثر تعهدات سالانه ۳۰۰ میلیون تومان است. با این حال، شبکه پزشکان و بیمارستانهای طرف قرارداد محدودتر از بیمه سلامت است. هزینه حقبیمه نیز بالاتر است.
ج) بیمه دانا
این بیمه، طرحی ویژه سازمانها و شرکتها ارائه میکند که پوشش بستری، جراحی و زایمان آن بسیار خوب است. مزیت دیگر سرعت بالای خدمات و پرداخت خسارت است. اما در بخش دارو و پاراکلینیک، فرانشیز بالا و سقف تعهدات پایینی دارد. هزینه حقبیمه متوسط رو به پایین است.
نتیجهگیری و پیشنهاد بهترین گزینه
پس از بررسی و مقایسه طرحهای بیمه درمان تکمیلی سازمانی سه شرکت بزرگ بیمهگر خدمات درمانی، به نظر میرسد بیمه سلامت گزینه مناسبتری را برای اکثر سازمانها و شرکتها ارائه میدهد.
دلایل اصلی این ترجیح:
۱- پوشش نسبتاً جامع در تمامی زمینههای درمانی مهم با سقف مناسب
۲- شبکه گسترده پزشکان، بیمارستانها و مراکز درمانی در سراسر کشور
۳- هزینه حقبیمه مناسب برای سازمان و کارکنان
۴- سرعت و کیفیت خوب خدمات بیمه
با این حال، انتخاب نهایی بستگی به اولویتها، نیازهای خاص و بودجه سازمان و شرکت دارد. سایر شرکتهای بیمه نیز در بخشهای خاصی مزایای نسبی دارند.
در آینده با توسعه بیشتر بیمههای خصوصی و رقابت در بازار، پیشبینی میشود طرحهای متنوعتر و جذابتری عرضه شود که شرکتها بتوانند بیمه سلامت متناسب دقیق نیازهای خود را انتخاب کنند.
بیمه درمان تکمیلی سازمانی یکی از مزایای مهم برای کارکنان است. انتخاب نوع مناسب این بیمه میتواند هزینههای درمانی کارکنان را به طور چشمگیری کاهش دهد. شرکتها باید در انتخاب نوع بیمه و شرکت بیمهگر، مواردی همچون سطح پوشش بیمهای، هزینه پرداختی، شهرت و اعتبار شرکت بیمه و سطح خدمات پس از فروش را مدنظر قرار دهند.
علاوه بر این، شرکتها میتوانند با مشارکت کارکنان در هزینههای بیمه درمان، انگیزه بیشتری برای استفاده بهینه از خدمات درمانی ایجاد کنند. البته این مشارکت باید به گونهای تنظیم شود که بار مالی سنگینی برای کارکنان ایجاد نکند. در مجموع، انتخاب صحیح بیمه درمان تکمیلی میتواند رضایت شغلی کارکنان را افزایش داده و به بهبود بهرهوری سازمان کمک شایانی نماید.