نفتی ها:بیمه مرکزی کجاست؟

جهانگیری: بخش زیادی از مشکلات ما به بیمه‌ی مرکزی برمی‌گردد. جایی که قرار بود این مسائل را بررسی کنیم خود بیمه‌ی مرکزی حضور ندارد و بنا نیست اینها به گوش کسی رسانده شود./رحیمی: حداقل استانداردهای صنعت بیمه مشخص نیست. این مسئله‌ی مهمی است. ما این خط را نداریم و خیلی نویزی عمل می‌کنیم. حتی از سوگیری گذشته./عبدلی:در مورد خسارت 94 میلیاردی بوعلی هم باید توضیح دهم. این واقعیت است. مگر ما چقدر خسارت گرفته‌ایم؟ و شرکت بیمه چند تا خسارت 94 میلیون یورویی پرداخت کرده است؟/باباکردی:در مورد آیین‌نامه‌ی 95 خیلی تلاش کردیم. کار به‌جایی رسید که آقای جهانگیری هم کمک کردند این آیین‌نامه تعدیل شود. متأسفانه دوستان بیمه‌ی مرکزی اجازه‌ی این اتفاق را ندادند./رشیدی:تمام پالایشگاه‌ها‌ یا تأسیساتی که یورویی بیمه شده‌اند، الآن به‌دلیل افت ارزش یورو، باید قطعاً سرمایه‌ی جایگزین‌شان را بالا می‌بردند تا این اتفاقات نیفتد./یوسفی:این را هم بپذیرید که به‌رغم تمام تلاش‌هایی که می‌کنید، تجهیزات شما دست‌دوم هستند.اما انتظارتان در زمان بروز خسارت، دریافت خسارت NRV یعنی جایگزینی نو است.

به گزارش بیمه سل به نقل از بیمه داری نوین، بیمه های انرژی در ایران یک بام و دوهوای ویژه ای را همراه خود دارند. با فرض اینکه تحریمی نبود، تفکیک اینکه کدام بخش از بیمه های انرژی در ایران قابل پذیرش است و کدام بخشها باید به بیمه گران بین المللی واگذار شود چندان سخت نیست اما اکنون که تحریم هستیم بیمه انرژی در لابلای هياهوی تحریم به مقوله مبهمی تبدیل شده و به همین خاطر نمی توان ارزیابی درستی از این حوزه داشت.

طبیعی است که سهم بزرگی از بیمه های مرتبط با بخش انرژی امکان واگذاری به داخل را در موقعیت عادی ندارد اما اگر صنعت بیمه حضور تخصصی تری در این حوزه داشت می توانست اعتمادآفرینی بیشتري در حوزه مذکور انجام دهد حال که تحریم هستیم طبیعی است در یک شرایط غیرطبیعی تصمیم ها هم غیرطبیعی و مبني بر فورس گرفته می شود و حاصل نیز چندان قابل قضاوت نیست که دارای چه کیفیت و اثربخشی است.

حاضران در میزگرد نیز عبارتند از: محسن رحیمی، مدیر بیمه های نفت و انرژی بیمه پارسیان؛ ناصر رشیدی، مدیر بیمه های مهندسی و انرژی بیمه ملت؛ محمد باباکردی، مدیر بیمه گذاران شرکتی و مدیر ریسک بیمه نوین؛ عباس عبدلی، صاحبنظر حوزه نفت و انرژی؛ جهانگیری، کارشناس حوزه نفت و انرژی و یوسفی، مدیر مجتمع ولیعصر بیمه ایران.

محورهای مورد بررسی در این میزگرد یکی بررسی نقش نهاد ناظر است و اینکه چه نوع نظارتی می تواند کارایی را افزایش دهد؟ محور دوم: راه های دستیابی به زبان مشترک بین بیمه گران و بیمه گذاران و محور آخر: جمع بندی نهایی و صحبتی در مورد چگونگی ارتقاء جایگاه و سطح بیمه ی انرژی در ایران با توجه به شرایط تحریم.

بخش دوم بیمه مرکزی

جهانگیری: بخش زیادی از مشکلات ما به بیمه‌ی مرکزی برمی‌گردد. جایی که قرار بود این مسائل را بررسی کنیم خود بیمه‌ی مرکزی حضور ندارد و بنا نیست اینها به گوش کسی رسانده شود. در مورد زبان مشترک می‌خواهم بگویم، بعضی سوگیری‌ها باعث می‌شود در برابر ایجاد زبان مشترک مقاومت کنیم. در مورد نگاه بالا به پایینی که دوستان گفتند باید این توضیح را بدهم که از شخص وزیر نفت تا رده‌ی پایین سازمان همگی کارمند دولت هستند. بیش از این نیستند و همه دغدغه‌شان این است که این کشور منبع درآمدی دارد که اگر از دست رود چه کار باید بکنند؟ همه دغدغه‌شان این است که آن را حفظ کنند. همه یک‌سمت میز نشسته‌ایم، ‌روبروی هم نیستیم. منافع کلی‌ به همه می‌رسد. ما وقتی خسارتی می‌بینیم، جز ضرری که به‌خاطر خسارت متحمل شدیم، عدم نفع را هم ضرر کرده‌ایم. یعنی خسارتی که در اثر کار نکردن یک روز در یک فاز مثلاً پالایشگاه پارس جنوبی ایجاد می‌شود از کل خسارت‌هایی که تابه‌حال دیده‌ایم بیشتر است. این نگاه باید وجود داشته باشد که کسی در بخش نفت یا نیرو نشسته، هدفش این است که تأسیسات را با وجود این‌همه‌ی مشکلات و فشارهای بین‌المللی و بدون پشتوانه و حمایت با چنگ و دندان آن را حفظ کند چون به‌هرحال بودجه‌ی کشور روی این صنعت بسته می‌شود. بنابراین این نگاه‌ها باید برداشته شود.

* آیا کاری در این جهت انجام داده‌اید؟

جهانگیری: در جلساتی که برگزار شده، نقش بیمه‌ی مرکزی کمرنگ‌تر بوده که البته سعی داریم با آنها نیز ارتباط‌هایی برقرار کنیم. آقای یوسفی در جریان هستند. قبلاً در مورد بیمه‌نامه مشکلات زیادی وجود داشت. هیچ‌کدام متوجه نمی‌شدیم طرف مقابل چه می‌خواهد.

* علت عدم تمدید بیمه‌نامه‌ی شرکت ملی نفت همین بود؟

جهانگیری: مشکلات دیگری وجود دارد ازجمله اینکه هیئت‌مدیره خواستند ارزیابی ریسک روی خود تأسیسات انجام شود. همان‌طور که آقای عبدلی فرمودند، تأسیساتی که ریسک پایین دارد با تأسیساتی که ریسک بالا دارد نباید با هم یک‌کاسه شوند و ما تشخیص دهیم کدام را بیشتر بیمه کنیم و کدام را کمتر. و اینکه دوباره بحث ارزش‌گذاری اموال مطرح شد. شرکت‌ها ارزشی را بیمه می‌کردند، حال ده یا پانزده سال گذشته و حال ما باید با چه نرخ استهلاکی آنها را دوباره قیمت‌گذاری کنیم؟ از چه روشی استفاده کنیم؟ موضوع این است. البته حدود شش ماه بیمه‌نامه‌مان را تمدید کردیم. این‌طور نیست که در حال حاضر بیمه‌نامه نداشته باشیم یا وقفه‌ای افتاده باشد.