تاریخ امروز:۱۰ فروردین ۱۴۰۳
رئیس بیمه مرکزی

پیشنهادات بیمه مرکزی از آمایش ریسک تا مسکن استیجاری

Rate this post
پیشنهادات بیمه مرکزی از آمایش ریسک تا مسکن استیجاری /آمار وحشتناک پروسه پرداخت خسارت در صنعت بیمه

 

در برنامة هفتم بحث آمایش ریسک را در بحث آمایش منطقه‌ای مطرح کردیم تا صنعت بیمه آن را برعهده بگیرد./ از زمان وقوع تصادف تا زمان پرداخت خسارت که پروسة طولانی‌ای (پلیس، قوه قضائیه، بهداشت و درمان، شرکت‌های بیمه و صندوق تأمین خسارت) داشت 533 روز بود که بسیار وحشتناک بود.

به گزارش ریسک نیوز به نقل از بیمه داری نوین پس از حدود 9 ماهي که از تکیه زدن مجید بهزادپور بر صندلی داغ ریاست کلی بیمه مرکزی می گذرد، حالا خیال او از ابرهای شایعاتی که به طرق مختلفی سپهر برج جردن را در خود فرو برده بود تا حد زیادی آسوده شده است. وی می گوید قبل از اینکه مسئولیت ریاست کلی را بپذیرد 35 چالش را برای صنعت بیمه لیست کرده و طبعا برای رفع هر یک از این چالش ها نیز برنامه دارد. چند کلید واژة مهم در میان صحبت های رئیس کل بیشتر از دیگر کلیدواژه ها خودنمایی می کند؛ از جمله آمایش ریسک، عدم دخالت ناظر در اجرا، اصلاح مقررات متناسب با محیط بیمه و رسانه گریز نبودن و منتقد وضع موجود. در میان اولویت های مورد اشارة وی، پنج اولویت بیشتر در لیست دغدغه های وی قرار دارد که اول از همه توسعة ظرفیت های بین المللی است، دوم اصلاح مقررات، سوم هوشمند کردن نظارت، چهارم کاهش دخالت ناظر در اجرا و پنجم آموزش نیروی انسانی است؛ همچنین بهزادپور تأکید می کند که رسانه گریز نیست؛ اما تمایل دارد رسانه های تخصصی بیمه بیشتر به مسائل اصلی و کلیدی بپردازند.

 بخش اول را می خوانیم:

* در ابتدا شاخص‌های آماری صنعت بیمه را مرور کنید و دربارة وضعیت موجود و ظرفیت و چالش‌ها به صورت مختصر توضیح دهید.

حق بیمة تولیدی صنعت بیمه طی هفت ماهة گذشته 96.8 هزار میلیارد تومان است که 62 درصد نسبت به دورة مشابه سال قبل رشد دارد، تعداد بیمه‌نامه‌های صادره 39.4 میلیون فقره است که این مورد نسبت به دورة مشابه سال قبل 3.5 درصد رشد دارد، خسارت پرداختی حدود 44.4 هزار میلیارد تومان است که 53.4 درصد نسبت به دورة مشابه سال گذشته رشد دارد، تعداد موارد خسارت پرداختی نیز 42.9 میلیون فقره است که حدود 43.4 نسبت به دورة مشابه سال گذشته رشد نشان می‌دهد.

نسبت خسارت 45.8 درصد است که نسبت به دورة مشابه سال قبل 2.6 واحد کاهش نشان می‌دهد. همچنین سهم بخش غیر دولتی در این دوره 75.3 درصد از کل حق بیمه تولیدی صنعت بیمه است که نسبت به سال گذشته مقداری رشد دارد؛ البته بررسی سهم بخش غیر دولتی را باید به انتهای سال موکول کنیم؛ چون عملکردها در این مقطع تعیین‌کنندة این شاخص نیستند و در مورد خسارت نیز بخش غیر دولتی 72.2 درصد حق بیمه تولیدی را پرداخت کرده است؛ دو شاخص آخر نشان می‌دهند که سهم بخش غیر دولتی کم‌کم در حال افزایش است.

 

* در بحث شخص ثالث وضعیت چطور بوده، آیا چسبندگی صنعت بیمه به این رشته اجباری کمتر شده است یا خیر؟ سال قبل حدود 34 درصد سهم شخص ثالث بود.

طبق آمار، طی هفت ماهة گذشته از کل پرتفوی تولیدی، 29.1 درصد سهم ثالث و مازاد را نشان می‌دهد همچنین سهم رشتة درمان 22.1 درصد و رشتة زندگی نیز 13.1 درصد است.

و آنچه بسیار قابل توجه است تغییرات در بخش درمان و کاهش در بخش زندگی است.

 

* علت آن را چه می‌دانید؟ به ویژه با توجه به برنامه‌ها و تأکیدات، سهم رشته زندگی کاهش یافته است آیا رشد سهم رشته‌های دیگر زیادتر بوده یا فروش رشته زندگی کمتر شده است؟

رشتة درمان به دلیل افزایش تعرفه‌ها جهش جدی پیدا کرد هم در بحث حق بیمه تولیدی و هم پرداخت خسارت، این جهش در ابتدا بسیار جدی بود؛ ولی امروز کم‌کم به سمت تعادل در حال حرکت است. طبیعتاً قراردادهای بخش درمان عددهای بزرگی نشان می‌دهند؛ البته رشد کلی فروش، خسارت و تورم نیز در جای خود مطرح هستند؛ ولی اصل این جهش به افزایش تعرفه‌ها در بخش درمان مربوط است. رشتة بیمة زندگی نیز کاهش نشان می‌دهد که جای توجه دارد.

نکتة دیگری که باید علاوه بر این آمار به آن توجه داشته باشیم آمار 0.4 درصد فروش جهانی است که جای کار بسیاری دارد و اگر قرار است در منطقه و سطح بین‌الملل به طور مؤثر فعالیت کنیم باید نقش خود را در صنعت بیمة جهانی ترمیم کنیم و توسعه دهیم؛ البته باید در کارکردها و عملکردهای اقتصادی داخل کشور نیز برای خود نقش جدی تعریف کنیم.

 

* در همین رابطه یعنی ایفای نقش مؤثر در اقتصاد نیازمند پلن هستیم؛ اما طی سال‌های قبل کمتر شاهد کلیدواژه‌های این چنینی بوده‌ایم.

از نکاتی که در سند تحول کشور به آن توجه شده بحث ارتقاء جایگاه صنعت بیمه است. در واقع یکی از اصلی‌ترین اهدافی که در سند تحول به آن اشاره شده و در برنامه‌ها و سیاست‌های‌مان به آن توجه می‌کنیم ارتقاء جایگاه صنعت بیمه در اقتصاد کشور است. به نظرم این هدف هم برای صنعت و برای مردم و برای اجرای سیاست‌های کلان دولت مفید است. در این زمینه مباحث مفصلی داریم که به آنها می‌پردازم.

برنامه‌هایی تنظیم کرده‌ایم تا بتوانیم در این چارچوب خود را به فضای افکار عمومی به ویژه مراجع تصمیم‌گیری کشور عرضه کنیم. طی سه ماه گذشته جلساتی را با مسئولان مختلف برگزار کردیم تا بتوانیم تصویر جدیدی از صنعت بیمه ارائه کنیم. ضمن اینکه وظایف اصلی و کارها و هدف‌گذاری‌های قبلی را هم ادامه می‌دهیم؛ ولی نقطة اصلی، ارتقاء جایگاه صنعت بیمه است و تلاش داریم تا جایگاه مناسبی برای خود تعریف کنیم؛ مثلاً تأمین منابع مالی برای سرمایه‌گذاری‌های عمومی و ملی بحث جدیدی است که مطرح کرده‌ایم و در برنامة هفتم نیز بحث آمایش ریسک را در بحث آمایش منطقه‌ای مطرح کردیم تا صنعت بیمه آن را برعهده بگیرد؛ همان‌طور که می‌دانید یکی از حلقه‌های کمتر پرداخته‌شده در مورد سرمایه‌گذاری و تأمین مالی پروژه‌های مهمِ سطوح مختلف از جمله کلان، منطقه، خرد و بنگاه بحث مدیریت ریسک و ارزیابی ریسک است که ما تحت عنوان آمایش ریسک از آن یاد کرده‌ایم و به نظرم یکی از مباحثی است که می‌تواند جایگاه ما را تبیین کند و در کنار سایر مراجع تصمیم‌گیری کلان اقتصاد کشور جایگاه صنعت بیمه را تبیین و تعریف کند.

 

* ارتقاء جایگاه صنعت بیمه طی دو الی سه دهه اخیر همیشه مطرح بوده است؛ ولی عملاً رخ نداده برای اینکه این موضوع رخ دهد به یک نگاه متفاوت نیاز داریم آیا این بار شاهد نگاه متفاوتی هستیم؟

بله این یک نگاه جدید است. صنعت بیمه هیچ‌گاه در نظام برنامه‌ریزی کشور جایگاهی برای خود تعریف نکرده است؛ بلکه همیشه بحث‌های کارکردی و مکانیزمی دربارة اینکه در کدام بخش از عملیات اجرایی فضای اقتصادی می‌تواند حضور یابد مطرح بوده است؛ ولی این نگاه که مطرح کردم جدید است.

 

* چقدر اجرای این نگاه جدی است؟

صنعت بیمه می‌تواند در سرمایه‌گذاری‌های عمومی که بحث عام و متکفل آن دولت است یک حلقة جدی ایجاد کند که تا به حال وجود نداشته است و آن بحث مدیریت ریسک است. به نظرم این نگاه، نگاه جدیدی است؛ فقط تنها مسئله‌ای که وجود دارد تبین این موضوع است که دقیقاً در کدام نقطه می‌توانیم قرار بگیریم و چه کارهایی از دست ما برمی‌آید و چگونه می‌توانیم پروسة برنامه‌ریزی‌های اقتصادی را در سه مقطع کلان، منطقه و خرد و بنگاه ترمیم کنیم.

من عمداً این مسئله را به عنوان پیشنهاد برنامه ارائه کردم تا مبنای کار صنعت بیمه و حوزه‌های برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری کلان اقتصاد کشور قرار بگیرد. چون سال‌ها در سازمان برنامه در حوزة برنامه‌ریزی فعالیت کرده‌ام و می‌دانم این حرف، جدید است.

 

* بحث آمایش را با چه سازمان‌هایی مطرح کردید؟

این بحث فعلاً در پیشنهاد برنامة هفتم ذکر شده است و در کمیسیون‌های مجلس طی جلساتی که اخیراً برگزار شد و با نمایندگان مجلس مطرح کردیم و با مقامات ارشد دولتی نیز مطرح کردیم؛ البته آنها نیز دنبال تبیین بیشتر این موضوع هستند. این بحث کلان و کلی است و نیاز به کار بسیاری دارد.

در دوران جناب آقای دکتر سلیمانی رئیس کل محترم قبل «مرکز ریسک» در بیمه مرکزی تأسیس شد که قطعاً باید این مرکز را با دقت و جزئیات بیشتر پیگیری کنیم؛ چون کارکرد بسیاری برای بحث ارتقاء جایگاه صنعت بیمه دارد.

 

* اساس کار بیمه آن است که در قالب حق‌بیمه پس‌اندازهای خرد را از بیمه‌گذاران جمع می‌کنیم و سپس آن را به بخش‌های مختلف تولید و خدمات تزریق کنیم؛ ولی آنچه اهمیت بسیاری دارد عدم توازن ورودی‌ها در قالب حق بیمه و نیاز بخش‌های تولیدی و خدماتی است در واقع از پس‌اندازهای مردم متناسب با ظرفیت‌ها هنوز کانال مستحکمی به سمت بیمه ایجاد نشده است.

صنعت بیمه طی دو نقش قادر است در سرمایه‌گذاری‌ها مؤثر باشد؛ نقش اول سرمایه‌گذاری است؛ در واقع طبق آیین‌نامه و مصوبات شورای عالی بیمه منابع صنعت بیمه را در پروژه‌های خاص به صورت مستقیم یا غیر مستقیم سرمایه‌گذاری کنیم.

نقش دوم ارزیابی و مدیریت ریسک است که من بر نقش دوم تأکید بیشتری دارم؛ چون به جز صنعت بیمه هیچ بخشی چنین تخصصی ندارد که البته ما نیز کمتر به آن پرداخته‌ایم؛ در واقع در دوران قبلی شروع خوبی در این رابطه صورت گرفت و مرکزی برای این کار تأسیس شد تا این نهضت در صنعت بیمه آغاز شود تا در سطح کلان در پروژه‌های بزرگ و در سطح برنامه‌ریزی‌های منطقه‌ای موفق باشیم؛ مثلاً در زمانی که قرار است در حوزة برنامه‌ریزی منطقه‌ای جدول داده و ستاندة آن حوزه تدوین شود و ریسک‌های آن حوزه و منطقه به شکل طبقه‌بندی‌شده ارزیابی و رتبه‌بندی شود و گزارش دقیقی از ریسک‌های آن حوزه به برنامه‌ریزان ارائه شود تا آنها برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تری داشته باشند. سرمایه‌ای که قرار است در این منطقه سرمایه‌گذاری شود طبیعتاً بازده بسیار بالاتری دارد و آثار مناسب‌تری در توسعة منطقه و کلان خواهد داشت؛ منظور من حوزه‌های بخشی است؛ مثلاً بخش نفت و پتروشیمی در عقد قراردادهای بیمه‌ای از نظرات مدیریت ریسک استفاده می‌کنند؛ اما آنچه بیان کردم ساختاری‌تر و برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بزرگ و جدید است تا بتوانیم به بخش نفت و پتروشیمی توصیه‌های جدیدی کنیم که در کدام نقطه‌ها سرمایه‌گذاری کنند که ریسک کمتری دارد یا این ریسک‌ها با چه تقویم ریالی‌ای قابل جبران است. این نقش توانمندی هیچ بخشی غیر از صنعت بیمه ندارد.

 

* این مسئله نیازمند یک بخش مطالعات ریسک بسیار قوی در مرکز مورد اشاره است  چه بودجه‌ای به این بخش اختصاص یافته که افراد متخصص برای صنایع مختلف و اقتصاد جمع شوند و مطالعات لازم را انجام دهند به گونه‌ای که ریسک‌های اعلام‌شده قابل اطمینان باشد؟

در لیست وظایف مرکز ریسکی که در حال حاضر راه‌اندازی شده مطالعه، بررسی، آموزش و انجام مطالعات نمونه‌ای و انتقال تجارب سایر کشورها به حوزة داخلی دیده شده است. در واقع وظایف گوناگونی برای آن تبیین شده است. به نظرم صرف هر بودجه‌ای در این حوزه قطعاً سرمایه‌گذاری پربازدهی برای کشور خواهد بود؛ بنابراین در این زمینه مشکلی نداریم. کار را تازه آغاز کرده‌ایم در واقع ماه گذشته اولین سمینار آن برگزار شد و من خواستم این کار را با ابعاد وسیع‌تر و با کمک شرکت‌های بیمه‌ای پیش ببرند.

 

* تجاری‌سازی مرکز مدیریت ریسکی که راه‌اندازی شده اهمیت بسیاری دارد چقدر در این زمینه پیش رفته‌اید؟

بیشتر مدل، اهمیت دارد؛ اگر مدل را استخراج کنیم و در کنار فرآیند برنامه‌ریزی کشور و بخش و منطقه و بنگاه آن را تبیین کنیم در واقع اقدام بزرگی انجام داده‌ایم. در اینجا بحث تجاری‌سازی هم مطرح است؛ اما ایده‌هایی در این چارچوب مطرح می‌شود که این ایده‌ها می‌توانند در مرکز نوآوری قرار گیرند که مرکز نو و جدیدی است.

 

* لطفاً کمی در مورد مرکز نوآوری و وظایف و نقش آن صحبت کنید.

نسل نویی که امروز وارد صنعت بیمه شده‌اند و فعالیت می‌کنند افکار جدید و قابل اتکایی دارند که باید در مکانیزمی ارزیابی و بررسی شوند و به مرحلة تجاری‌سازی برسند و اجرایی شوند.

 

* برخی شرکت‌های بیمه این مرکز را راه‌اندازی کرده‌اند آیا این مراکز موازی‌کاری نیست؟

اصولاً در حوزة مطالعه موازی‌کاری معنا ندارد هر قدر یک موضوع از ابعاد مختلف بررسی و مطالعه شود در جهت پیشرفت آن مسئله خوب است. بارها اشاره شده که حوزة سرمایه‌گذاری در این حوزه برای آینده صنعت بیمه مفید خواهد بود است؛ یعنی هر قدر بتوانیم ایده‌های نو را به مرحلة اجرا برسانیم کار آینده را راحت‌تر کرده‌ایم؛ بنابراین فعالیت شرکت‌های مختلف در این زمینه در واقع تکمیل‌کنندة یکدیگر هستند.

 

* به نظر می‌رسد تقسیم وظایف در این حوزه بد نباشد؛ مثلاً بیمه مرکزی سندباکس حاکمیتی را ایجاد کند و شرکت‌های دیگر در این زمینه مأموریت‌محور پیش بروند و روی بستر و توسعه نوآوری و محصولات نوآورانه متمرکز شوند.

بله کاملاً درست است. ما باید موج اولیه را ایجاد کنیم و به محض جا افتادن و مورد استقبال قرار گرفتن و فعال شدن دیگران بتوانیم حوزه‌های تنظیم‌گری را بر عهده بگیریم. ما در این حوزه در شروع کار هستیم به رغم اینکه همکاران زحمات بسیاری می‌کشند و شرکت‌های مختلف نیز چند سالی است در این زمینه فعالیت می‌کنند؛ اما این زمینه بسیار بکر است و قطعاً بیمه مرکزی باید به آن ورود کند تا حرکت جدیدی در صنعت بیمه رقم بخورد؛ ولی اگر همة شرکت‌های بیمه فعال شوند کم‌کم به سمت سندباکس و نقش‌های تجمیع با نگاه تنظیم‌گری حرکت می‌کنیم؛ ولی این بستر آنقدر تهی است که به نظرم ورود به آن و راهبری آن ارزشمند است.

به این ترتیب این نقش بسیار مهمی است که اگر برای آن زمان صرف کنیم و آن را تبیین کنیم، بتوانیم حضور مؤثری در فضای تصمیم‌گیری کشور داشته باشیم جایگاه صنعت بیمه را ارتقا بخشیده‌ایم.

 

* آیا تلاش کرده‌اید مانند بانک مرکزی میزی در هیئت دولت داشته باشید؟

اگر ما حرفی برای گفتن داشته باشیم خود به خود جای خود را پیدا می‌کنیم. این مباحث، نو و جدید هستند؛ بنابراین برای خودمان این فرصت را قائل هستیم که روی این مباحث ایده‌پردازی شود چارچوب‌های آن را روشن و پیشنهاداتی مطرح کنیم. امروز در مورد سه پروژة بزرگ دولت سه پیشنهاد را به صورت مکتوب در راستای ارتقاء جایگاه صنعت بیمه ارائه کردیم؛ یکی بحث مسکن، دیگری بحث درمان و دیگری بحث تأمین اجتماعی. در واقع چگونه می‌توانیم در پروژه‌های بزرگ ملی در کنار دولت قرار بگیریم و مشکلات مردم را مرتفع کنیم ضمن اینکه منافع خود را داریم و سرمایه‌گذاری هم می‌کنیم.

 

* منظورتان پوشش ریسک‌های پروژة مسکنی است که دولت قصد دارد آن را راه‌اندازی کند؟

بله هم پوشش ریسک آن و هم سرمایه‌گذاری در آن. با شهرداری تهران، وزارت مسکن و شهرسازی و استانداری تهران جلساتی داشتیم و پیشنهاداتی مطرح کردیم که مورد استقبال آنها قرار گرفت؛ یکی از این پیشنهادات، تعریف یک سایت مجزا برای این حوزه است. آمادگی داریم تا با حوزه‌های دیگر کار مشترک انجام دهیم و هم به صورت مستقل تا هم سرمایه‌گذاری مستقیم داشته باشیم و هم در ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک این سرمایه‌گذاری مشارکت فعال‌تری داشته باشیم؛ حتی پیشنهاد مسکن استیجاری را به شهرداری ارائه کردیم که مورد استقبال قرار گرفت و روی آن کار می‌کنند تا در قالب یک طرح آن را اعمال کنند.

صنعت بیمه در بسیاری از کشورها در بحث مسکن و مسکن استیجاری ورود کرده‌ و بسیار موفق بوده؛ البته ما باید روی آن تحقیق بیشتر و اجزای آن را مشخص کنیم؛ به همین دلیل از دوستان خواستم تا fs آن را مشخص کنند تا بدانیم باید بر چه اساسی به این حوزه ورود کنیم به نحوی که برای ما نیز سودآوری داشته باشد.

 

* مدل حضور بیمه‌ها در بخش مسکن به این شکل هم می‌تواند باشد که بخشی از سهام یک شرکت ساختمانی خوشنام را خریداری کرده و در مدیریت آن سهیم و نقش مؤثر ایفا می‌کنند حال به نظر شما حضور مستقیم شرکت‌های بیمه در حوزة مسکن بهتر است یا حضور غیر مستقیم آنها؟

معتقدم باید جریان‌سازی کنیم. بحث مسکن استیجاری در کشور ما خیلی مطرح نیست حتی مطالعات اقتصادی آن نیز انجام نشده است در واقع بخش عمومی چطور می‌تواند این بستر را برای قشری از جامعه که قدرت خرید مسکن در شرایط عادی ندارد فراهم کند. در تمام کشورهای پیشرفتة دنیا این مسئله مطرح است در واقع به یک خانواده یا فرد زمانی را اختصاص می‌دهند تا از مسکن استیجاری استفاده کند.

صنعت بیمه چه در مدل درمان و چه در بحث تأمین اجتماعی می‌تواند با رعایت همة موارد از جمله مسائل فنی و سودآوری در کنار پروژه‌های بزرگ دولت و مردم قرار بگیرد. این امر سبب ارتقاء جایگاه صنعت بیمه و جلب اعتماد هر چه بیشتر مردم می‌شود؛ مثلاً حضور پررنگ ما در این عرصه‌ها به رشد رشته‌های بیمه زندگی می‌انجامد و رشد رشته‌های بیمه زندگی سبب افزایش ضریب نفوذ صنعت بیمه می‌شود.

 

* به بحث اعتماد اشاره کردید؛ بخشی از ریزیش اعتماد مردم به واسطة مدل‌های پرداخت خسارت، تقلبات و تخلفات روی‌داده است. این بحث مبحث جدیدی نیست؛ ولی ممکن است شما راهکار جدیدتری داشته باشید؛ از جمله اینکه اجرا پروژه سنهاب 2 را سرعت ببخشید یا اینکه از طریق اینشورتک‌ها مسئله را طور دیگری حل کنید.

به نظرم در مقطع خاصی در بحث راهبردها، فرآیندها و محصولات قرار داریم که نیاز به تجدید نظر هست؛ در واقع فضایی در صنعت بیمه اتفاق می‌افتد که حتماً باید در تمام ابعاد آن قائل به تجدیدنظر باشیم والا از حرکت تقاضاها و نیازهای جامعه عقب می‌مانیم و خود به خود از اتفاقاتی که در صنعت بیمه دنیا رخ می‌دهد در حال فاصله گرفتن هستیم در سه سطحی که بیان کردم؛ یعنی راهبردها، فرآیندها و محصولات، یکی از مباحث جدی، بحث استفاده از فناوری نو است. این بحث جدیدی نیست و موضوع کاملاً جاافتاده‌ای است که کل دنیا به آن عمل می‌کنند و چند سالی است که در صنعت بیمه ایران به آن توجه می‌کنیم و به سمت آن می‌رویم و اجتناب‌‌ناپذیر است. انتهای این اتفاقات این است که بیمه‌گذاران از خدمات ما بهترین استفاده را ببرند. تمام آرزوهایم در این حوزه خدمات آسان‌تر است. در واقع در «آسان‌تر» ارزان‌تر، منطبق با تکنولوژی، سریع‌تر، کوتاه‌تر و … را می‌بینم. در واقع باید بتوانیم به مردم خدمات راحت‌تری ارائه کنیم؛ یعنی اگر فردی در هر کدام از رشته‌ها دچار خسارت شد با مدل راحت‌تری خسارت‌ها ارزیابی و پرداخت شود و درگیر یک پروسة سنگین اداری نشود و ترددهای مکرر نکند و در نهایت تمام تعهدات موجود در قرارداد ادا شد.

 

* میانگین مدت زمان پرداخت خسارت از زمان وقوع خسارت تا پرداخت آن چه مدت زمانی است؟

چنین آماری در اختیار نداریم؛ چون رشته به رشته بسیار متفاوت است؛ زمانی که در صندوق بودم متوسطی استخراج کردم که بسیار نگران‌کننده بود؛ وقتی به صندوق رفتم سیستم آی‌تی قابلیت استخراج این شاخص را داشت و عددی که استخراج شد از زمان وقوع تصادف تا زمان پرداخت خسارت که پروسة طولانی‌ای (پلیس، قوه قضائیه، بهداشت و درمان، شرکت‌های بیمه و صندوق تأمین خسارت) داشت 533 روز بود که بسیار وحشتناک بود به همین دلیل اقدام مؤثری در این زمینه انجام دادیم و بخشی از پرونده‌ها با اتکاء به قانون را از سیستم رسیدگی در قضایی خارج کردیم؛ در واقع یک سری شاخص تعریف کردیم و نماینده صندوق را به دادسرا می‌فرستادیم و برخی پرونده‌ها که در مرحلة رسیدگی بودند خارج می‌کردیم و خسارت آنها را پرداخت می‌کردیم به این ترتیب توانستیم طی شش ماه از ورود شش هزار پرونده به دادگاه جلوگیری کنیم و در مورد این قبیل پرونده‌ها مدت 533 روز را به 40 روز تبدیل کنیم؛ مثلاً پرونده‌ای داشتیم که حتی 48 ساعته خسارتش را پرداخت کردیم.

 

* بیمه مرکزی شاید بتواند با همکاری سندیکا آماری از این دست (متوسط زمان پرداخت خسارت را هم به صورت شرکتی و هم کل صنعت استخراج کند و به عنوان یک شاخص کیفیت عملکرد اعلام کند.

بله نشدنی نیست. این موضوع یکی از موضوعاتی است که مردم نسبت به آن حساس هستند.

 

* اصل نارضایتی مردم همین مسئله است بسیاری از مردم معتقدند که شرکت‌های بیمه حق بیمه دریافت می‌کنند؛ اما خسارت به اندازه و به موقع نمی‌پردازند.

درست است. در واقع در «آسانی» ارائة خدمات به مردم، سرعت نیز گنجانده می‌شود.

من هم با شما موافقم در واقع نقطه‌ای که می‌تواند اعتماد مردم را جلب کند قطعاً بحث پرداخت خسارت است.